Liefde, verliefd, houden van... het zijn woorden en welke betekenis geven we eraan?
Vraag maar eens aan een willekeurig iemand wat men onder deze woorden verstaat.
Het zal meestal gekleurd zijn uit eigen ervaringen en belevingen.
Sommige zeggen dagelijks: 'Ik hou van jou' of vragen: 'Hou je nog van mij?' Anderen willen/kunnen de woorden houden van, zelfs niet eens meer uitspreken. Wellicht een gevolg van negatieve ervaringen.
Gekoppeld aan liefde en houden van is de associatie van gelukkig voelen. Onderzoek toont aan dat daar geen grote dingen voor nodig zijn. We zoeken het o.a. in een gezellig
(gezins-) leven, fijne vrienden, en genoeg vrijheid. Liever goede vrienden, dan veel vrienden, welke betekenis dan ook aan het woord goede wordt toebedacht. Uit onderzoek blijkt dat werken, met de daarbij horende taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden op zich niet het belangrijkste gevonden wordt. Wel echter het hebben van leuke collega's en contacten.
Geluk en verantwoordelijkheid; de mate waarin mensen verantwoordelijkheid nemen voor hun leven en keuzes is van invloed op hoe gelukkig ze zich voelen.
Het lijkt dan ook eenvoudig, maar de praktijk leert dat het ingewikkelder is dan we willen geloven. Denk hierbij maar eens aan toen je aan een relatie begon en wat je er nu van vindt.
Het getal van scheidingen van huwelijken variëren van 1 op de 3 tot 5. Eén van de redenen is dat we natuurlijk onafhankelijker zijn geworden. Maar ook we zijn met minder niet meer tevreden. Ook bewust single willen blijven en zich niet zielig voelen of ongelukkig zijn, komt steeds meer in de maatschappij voor. Of na jaren van zwijgzaamheid en twijfel tot de ontdekking komen dat je geen hetero bent. Uiteindelijk wil/kun je het zeggen.
Relatie ergernissen blijkt vaak een reden te zijn om de relatie te beëindigen. 20- 30% van huwelijken monden uit in een scheiding. Eén van de redenen is, dat met name vrouwen (financieel) onafhankelijker zijn geworden. Maar ook, mannen en vrouwen zijn met minder niet meer tevreden. Wil ik met deze man of vrouw kinderen krijgen en oud worden?
Als single leven in de maatschappij wordt niet meer als zielig gezien. Veel singles zeggen gelukkig te zijn.
Ook uitkomen voor je geaardheid, na jaren getrouwd te zijn geweest en tot de ontdekking komen dat je geen hetero bent. Uiteindelijk wil/kun je het zeggen.
Samengestelde gezinnen krijgen te maken met: Verlies en rouw; verschil bloed- en stiefband; verstoorde verwachtingen; verschillende opvoedstijlen; verdeel loyaliteiten; vroegere kwetsing of trauma en verminderde controle. (De 7 V's principe)
Opvoeden van kinderen: wie kan zich allemaal indenken wat het nemen/krijgen van kinderen betekent?
Wat voor consequenties heeft een kind krijgen voor je relatie? Welke taak dicht jij je toe als ouder(s)? En met welk doel?
Ik hoop dat je zegt opvoeden tot volwassene.
Volwassene, die zelf zoveel mogelijk oplossingen weet te vinden op levensgebeurtenissen.
Onderzoek heeft aangetoond dat wanneer een kind een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt, het dan van belang is dat ouders hiermede volwassen mee om kunnen gaan. Niet je eigen angsten over laten slaan naar je kind, maar veiligheid en betrokkenheid bieden. Maar hoe doe je dat? Kinderen die het moeilijk vinden om hun weg te vinden, hoor je eerder het verwijt maken naar de ouders van:
'Ik heb niet gevraagd om geboren te worden!'
En zo het natuurlijk ook. Zij worden geboren in een 'nest' en hebben daar weinig invloed op. Hoor het als een noodkreet en ze zeggen eigenlijk dat ze onzeker zijn. Ga in gesprek. Ondersteuning met liefde, begrip en begrenzing is dan nodig. Ook als moeder en vader gaan scheiden en er een nieuwe partner in beeld komt. Vaak gaat dit gepaard met een nieuwe woonplek en nieuwe gezinsleden. De samengestelde gezinnen. Zowel de partners, kinderen en huisgenoten zullen weer een plaatsje moeten vinden in een nieuw gezin en omgeving. Soms er is co-ouderschap. Kinderen zijn flexibel, maar communiceer. (H)Erken dit!
School: Hoe doet een kind het op school? Leuke klas, zit het kind lekker in zijn vel? Vriendjes en vriendinnetjes? Of staat het kind buiten de groep en wordt het gepest? Hoe betrokken ben je bij je kind? Welke energie heb je nog als ouder, na een drukke werkdag? Hoe kun je je kind beschermen, maar ook laten ontwikkelen? Hoe laat je ze omgaan met de risico's die de maatschappij met zich mee kunnen brengen? Maar ook met het experimenteren en de kansen. Moeilijk hoor, om je angsten niet te projecteren op je kind. Het begint met communiceren met de opvoeders, het kind en je omgeving.
Hoe bewust en vaardig wil je zijn? Advies, coaching en counselling behoort tot de mogelijkheden.
